Α΄ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ , Γιατί επέλεξα το συγκεκριμένο ποίημα;

ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΛΟΓΟΥ

ΤΑΞΗ: Α΄ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ

ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ

6^Η ΕΝΟΤΗΤΑ

ΔΙΔΑΣΚΟΥΣΑ: ΑΝΝΑ ΔΕΛΗΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ

    Γιατί επέλεξα το συγκεκριμένο ποίημα;

ΜΑΘΗΤΗΣ: ΧΡΙΣΤΟΝΙΚΟΣ ΣΤΑΥΡΙΔΗΣ

ΤΟ ΑΝΟΙΞΙΑΤΙΚΟ ΤΡΕΧΑΝΤΗΡΙ 
                                         ΛΑΜΠΡΟΥ ΠΟΡΦΥΡΑ

Άνοιξη ! Μόλις ξέσπασε του φθινοπώρου η μπόρα

Κι εγώ το τρεχαντήρι σου ονειρεύομαι από τώρα

Ν’ αραζει στο λιμάνι μας, με τ’ αρμεν’  ανθισμένα,

Πλάι στα καΐκια τα φτωχά, τα θαλασσοδαρμένα.

Να φέρεις τον αιθέριο αχό του αφρού στα υγρά χαλίκια,

Γύρω στα βράχια, πράσινο στεφάνι τους τα φύκια,

Και για τους ίσκιους που περνούν ή μένουν στ’ ακρογιαλι

Να φέρεις απ’ τη Βενετία το πιο λαμπρό κρουστάλλι.

Στα δέντρα που θρηνούν βραχνά, στου κάμπου τη μαυρίλα,

Να φέρεις γέλια ερωτικά στα νιόφυτρα τους φύλλα

Μέσα στα ρόδα του ουρανού το φως του Αποσπερίτη,

Κι εμένα μια μικρή φωλιά χελιδονιών στο σπίτι.

                          ttp://www.digital-camera.gr/index.php?option=photos&action=view&photo_id=2910

Το ανοιξιάτικο τρεχαντήρι είναι ένα ποίημα του Λάμπρου Πορφύρα το οποίο κατά τη γνώμη μου είναι «ελκυστικό» , καθώς μόλις διάβασα τον τίτλο του θέλησα να το διαβάσω ολόκληρο. Θα μπορούσα να πω πως είναι το καλύτερο ποίημα που έχω διαβάσει.

    Σε αυτό το ποίημα ο αφηγητής μιλάει με νοσταλγία και περιμένει με λαχτάρα την άνοιξη, που φαίνεται να είναι η αγαπημένη του εποχή. Και ένας από τους λόγους που διάλεξα αυτό το ποίημα είναι ό τι και εγώ πολλές φορές έχω το ίδιο συναίσθημα , περιμένω δηλαδή πώς και πώς την άνοιξη , μια από τις πιο χαρούμενες εποχές ,τότε που φεύγει ο κρύος καιρός,  ανθίζουν τα δέντρα και όλοι οι άνθρωποι είναι χαρούμενοι. Άλλος  ένας λόγος που διάλεξα αυτό το ποίημα είναι η αναφορά του  στο τρεχαντήρι. Το τρεχαντήρι συνδέεται άμεσα με τη θάλασσα , και αυτό είναι που μου αρέσει , καθώς λατρεύω  τη θάλασσα. Επίσης, το διάλεξα γιατί το κύριο στοιχείο του είναι η άνοιξη και για αυτό το λόγο  είναι επίκαιρο , καθώς πριν σχεδόν ένα μήνα «ήρθε» ο Μάρτης , ο πρώτος μήνας της άνοιξης …

  Το τρεχαντήρι και η θάλασσα είναι λοιπόν τα κυριότερα στοιχεία που με κάνουν να χαρακτηρίζω το ποίημα ως το καλύτερο που έχω διαβάσει μέχρι σήμερα.

Τα ποιήματα του Λάμπρου Πορφύρα, Νεοελληνική Βιβλιοθήκη, Ίδρυμα Κώστα και Ελένης Ουράνη, Αθήνα.

ΜΑΘΗΤΡΙΑ: ΤΖΟΝΙ ΜΠΡΟΥΝΙΛΝΤΑ

Γιάννης Ρίτσος 

                           Ειρήνη

Τ' όνειρο   του    παιδιού    είναι   η    ειρήνη.                                              

Τ' όνειρο    της    μάνας    είναι    η    ειρήνη.                                               

Τα   λόγια   της   αγάπης    κάτω    απ' τα   δέντρα                                       

είναι   η    ειρήνη.                                                                                             

Ο   πατέρας   που   γυρνάει  απόβραδο   μ' ένα   φαρδύ                           

χαμόγελο   στα   μάτια   μ' ένα   ζεμπίλι   στα  χέρια  του

γεμάτο   φρούτο  κι  οι  σταγόνες   του   ιδρώτα   στο

μέτωπό  του  είναι  όπως  οι  σταγόνες   του  σταμνιού

που   παγώνει   το  νερό  στο  παράθυρο, είναι  η  ειρήνη.

Ειρήνη  είναι  ένα  ποτήρι  ζεστό  γάλα  κι  ένα  βιβλίο  μπροστά στο  παιδί  που  ξυπνάει.

Η  ειρήνη  είναι  τα  σφιγμένα  χέρια  των  ανθρώπων  είναι

το  ζεστό  ψωμί  στο  τραπέζι   του  κόσμου   είναι  το

χαμόγελο  της   μάνας.    Μονάχα  αυτό.

Τίποτα  άλλο  δεν   είναι  η  ειρήνη.   
Ανθολόγιο Λογοτεχνικών Κειμένων, Ε΄ & ΣΤ΄ Δημοτικού,Ο.Ε.Δ.Β. 2007

                                            http://www.sigmalive.com/news/local/22210

 

   Επέλεξα  το παραπάνω ποίημα του Γ. Ρίτσου, επειδή οι στίχοι του με βοήθησαν να σκεφτώ σοβαρά για την αναγκαιότητα  της ειρήνης…

  Αν  δεν υπάρχει  ειρήνη  δεν  θα  υπάρχει  η  Γη, 

και  αν  υπάρχει  πόλεμος  δεν  θα  υπάρχουν  άνθρωποι .

Χρειαζόμαστε την ειρήνη  για  να  μην πεθαίνουν άνθρωποι,  να  μην καταστρέφονται  χωριά  και  πόλης, να παίζουν τα παιδιά χωρίς φόβο και ανασφάλεια …

 

ΜΑΘΗΤΡΙΑ: ΡΑΜΝΟΥΛΗ ΣΤΥΛΙΑΝΗ  

                      

ΘΑΛΑΣΣΙΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ        

                           

Γλυκά φυσά ο μπάτης,                                                  

η θάλασσα δροσίζεται,

στα γαλανά νερά της

ο ήλιος καθρεφτίζεται

και λες πως παίζουν μ' έρωτα

πετώντας δίχως έννοια

ψαράκια χρυσοφτέρωτα

σε κύματ'  ασημένια.

Στου καραβιού το πλάι

ένα τρελό δελφίνι

γοργόφτερο πετάει

και πίσω μάς αφήνει

και σαν να καμαρώνεται

της θάλασσας το άτι

με τους αφρούς του ζώνεται

και μας γυρνά την πλάτη.

Χιονοπλασμένοι γλάροι,

Πό ΄χουν φτερούγια ατίμητα

και για κανένα ψάρι

τα μάτια τους ακοίμητα,

στα ξάρτια τριγυρίζοντας

ακούραστοι πετούνε

ή με χαρά σφυρίζοντας

στο πέλαγος βουτούνε.

Και γύρω καραβάκια

στη θάλασσ' αρμενίζουν

σαν άσπρα προβατάκια

που βόσκοντας γυρίζουν

με χαρωπά πηδήματα

στους κάμπους όλη μέρα,

κι έχουν βοσκή τα κύματα,

βοσκό τους τον αέρα.
Λ. Πολίτη, Ποιητική Ανθολογία,τόμ.6, Δωδώνη   

                                            http://www.flickr.com/photos/spirosk/3387275435/

  

    Ο ποιητής πλάθει με το λόγο του εικόνες στις οποίες κυριαρχεί η ειδυλλιακή διάσταση και η αρμονική συνύπαρξη όλων των μερών του θαλασσινού τοπίου. Διάλεξα αυτό το ποίημα γιατί περιγράφει με ένα ξεχωριστό τρόπο και με πλήθος επιθέτων μια όμορφη αρμονική εικόνα θάλασσας και όσων ζουν σ’ αυτήν. Τα επίθετα δημιουργούν αμέσως στη φαντασία σου την εικόνα με όλες της τις λεπτομέρειες και τα ρήματα - κυρίως - παρουσιάζουν την έντονη κινητικότητα του χώρου. Τέλος, ένας άλλος λόγος για τον οποίο επέλεξα  αυτό το ποίημα είναι πως περιγράφει τη θάλασσα που είναι ένα από τα αγαπημένα μου τοπία …

  ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΤΟΣ 2009-2010